Δείτε ως υπόδειγμα τον παρακάτω κώδικα:
/* simplefunction.c */
#include <stdio.h>
int max (int, int); /* function declaration */
int main (){
int x, y, z;
x = 4;
y = 5;
z = max(x,y); /* function call */
printf ("max of %d and %d is %d\n", x, y, z);
}
int max (int a, int b) { /* function definition */
if (a > b)
return a;
else
return b;
}
Τώρα βάλτε τις σωστές λέξεις-κλειδιά (keywords) της γλώσσας C για να φτιάξουμε τον ορισμό (το σώμα που περιέχει τον κώδικα) μιας συνάρτησης με το όνομα returnSomething η οποία απαιτεί 2 παραμέτρους:
- μια παράμετρο τύπου ακεραίου με το όνομα intParam
- μια παράμετρο τύπου χαρακτήρα με το όνομα charParam
και επιστρέφει μια τιμή τύπου
float. Προσέξτε τα ονόματα των εσωτερικών μεταβλητών!
Πάμε:
Ο κώδικας εντός της συνάρτησης δεν μας ενδιαφέρει στο παράδειγμα...